De oplossing voor zwavelzuur in afvalwater
De oplossing voor zwavelzuur in afvalwater
Er zijn nog steeds heel wat firma’s die nog gebruik maken van een anaëroob zuiveringssysteem (bv. van het UASB-type). Hier ontbreekt de aërobe behandeling die in de meeste afvalwaterzuiveringsinstallaties wel aanwezig is. Na behandeling door het anaërobe systeem, bevat het water biogas dat waterstofsulfide (H2S) bevat. Via het water dat de fabrieken moet verlaten, ontsnapt er dan wel eens opgelost biogas in de riool.
Het probleem met waterstofsulfide is dat het in contact met water omvormt tot zwavelzuur, wat een corrosief karakter heeft. Als het zwavelzuur de riolen instroomt, dan wordt het beton aangetast. Bovendien wordt het mengsel nog corrosiever naargelang de temperatuur van het water hoger ligt. De lozingsnormen vereisen echter dat fabrieken geen water lozen dat de leidingen kan corroderen. Het afvalwater moet voldoen aan bepaalde normen.
Om de sulfiden uit het water te halen zou je een dosering FeCl3 direct in de reactor kunnen toevoegen. Door het toevoegen van ijzerchloride wordt het waterstofsulfide omgezet naar een weinig oplosbaar ijzersulfide met vorming van zoutzuur (HCl). Deze reactie zorgt ervoor dat de pH-waarde lichtjes daalt, waardoor het water minstens even corrosief blijft. De sulfiden zijn dan misschien weg gereageerd, de leidingen worden nog steeds aangetast.
De oplossing die wij aanraden is het plaatsen van een koeltoren. De koeltoren verlaagt de temperatuur van het water waardoor de reactiesnelheid daalt. Bovendien wordt het water belucht en oxideren de sulfiden naar sulfaten. Deze laatste zijn ook corrosief voor beton, maar enkel bij zeer hoge concentraties (600mg/l).
H+ + HS- +2,5 O2 à SO42- + H2O
